kahve molası yazıları-3
Hep karşılaşırdık,sık sık görüşürdük.. o zamanlar düşünmeye vaktim olmamış seni sevmekten.. Şimdi yokluğun yerli yersiz sorularımın mekanı oldukça , yanıtlıyor zihnim birer birer senden kalanları.. Hiç tanımamış olmak biraz tanıyıp, sonra unutmaya çalışmaktan daha iyi olurdu sanki seni/ sen daha kendin bile olamazken benim bir parçam olmak ne haddineydi ki/ sen değil ben çizdim sana gelen yolları.. sen daha ardında olduğumu farkedemezken/ dönüp de gözlerime bakamazken ben uzattım sana ellerimi bir adım daha erken tutabilmek için hayallerini..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder